Brytyjczyk opisał swoją naukę w symulatorze, wskazał na największe obawy związane z powrotem do rywalizacji oraz podkreślił znaczenie serii wirtualnych Grand Prix.

George Russell niestety okazał się jednym z kierowców, którzy nie mieli możliwości wzięcia udziału w prywatnych testach przed rozpoczynającym się za tydzień sezonem. Okazuje się, że w zamian mógł skorzystać z symulatora, gdzie - jak twierdzi - bardzo szybko odnalazł rytm.

"Jeździłem w symulatorze i pierwsze pięć okrążeń było absolutnie okropne, ale już na dwunastym byłem właściwie szybszy niż ostatnio. Ten sam tor - Australia, identyczne ustawienia, wszystko tak samo. Szczerze mówiąc, byłem całkiem zaskoczony".

"Nieco zajęło nam przypomnienie sobie paru procedur i tego w jaki sposób muszę pracować z inżynierami".

"Myślę, że to będzie najważniejsze, pamiętanie o tym, jakich informacji zwrotnych oczekują ode mnie chłopaki oraz tego w jaki sposób mam prowadzić na okrążeniach wyjazdowych, czy zjazdowych, jak chłodzić opony... W tej kwestii pewnie popełnimy jeszcze parę błędów".

Brytyjczyk nie obawia się utraty czystego tempa na pojedynczym okrążeniu, natomiast bardziej martwi go samo odświeżenie warsztatu wyścigowego.

"Jeśli chodzi o kwalifikacje, kiedy karty leżą na stole, po prostu dajesz z siebie wszystko. Myślę, że to będzie jak z jazdą na rowerze".

"Wtedy albo to masz, albo nie i po prostu wiesz jak przejechać takie okrążenie. Natomiast podczas wyścigu musisz zarządzać oponami, hamulcami, temperaturą silnika i jego trybami, atakowaniem, bronieniem, rozmową z inżynierami... Ta część wymaga prawdopodobnie największej wprawy".

Russell wspomniał również wirtualne rozgrywki, w których został nieoficjalnym mistrzem wygrywając cztery ostatnie wyścigi. Kierowca Williamsa przyznał, że wizja podjęcia realnej walki z kolegami z toru bardzo go zachęciła, gdyż oczywiście w rzeczywistości wydaje się ona obecnie niemożliwa.

"Na początku była to po prostu zabawa z moimi kolegami, ale szybko przekonałem się, że oni są naprawdę całkiem szybcy i konkurencyjni. Naturalnie, w prawdziwym życiu jestem na końcu stawki, więc tutaj bym tego nie chciał."

"Włożyłem więc trochę wysiłku i pracy. Odnalezienie tej konkurencyjności było wspaniałe, pozwoliło mi na utrzymanie formy. Nawet jeśli to tylko wirtualne, w momencie gdy wracasz do prawdziwego ścigania, wciąż wiele rzeczy jest podobnych".

22 - latek wskazał na wspólne cechy realnego i wirtualnego ścigania: "Wciąż musisz pojechać w kwalifikacjach i jeśli ci nie wyjdą, to będziesz na końcu stawki. Presja nie znika".

"Możesz kręcić szybkie okrążenia podczas treningu, ale to inna historia kiedy nadchodzą kwalifikacje, w których jest ta presja".

"Podczas startu tak samo. Masz te wszystkie samochody obok, wszyscy czekają aż zgasną światła. Ty się denerwujesz i czekasz na puszczenie sprzęgła. Wszystko to jest identyczne w wirtualnym świecie".